Κτηματολόγιον

Audio Player

00:00

Use Up/Down Arrow keys to increase or decrease volume.

Νούμερο του Δημήτρη Γιαννουκάκη από την επιθεώρηση "Όλα μέσα" σε κείμενο των Δημήτρη Γιαννουκάκη, Γιώργου Ασημακόπουλου, Νίκου Νικολαΐδη και μουσική των Γρηγόρη Κωνσταντινίδη και Άγγελου Μαρτίνο. Παίχτηκε το 1931 από τον θίασο Τηλέμαχου Λεπενιώτη για 132 βραδιές στο "Θέατρο Λαού".
Σε δημοσίευμα της εφ. "Εθνικός Κήρυξ" ("Τα συνοικιακά μας θέατρα εις το απόγειον της δόξης των", αρ. φ. 5941, Κυριακή 2.8.1931, σελ. 18) που αναφέρεται στην επιθεώρηση "Όλα μέσα" καταγράφονται οι παρακάτω στίχοι, οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στην ηχογράφηση, και σύμφωνα με τον συντάκτη του άρθρου Αλ. Παπαδήμα, τους τραγουδάει ο Π. Κυριακός "καταρτίζοντας το κτηματολόγιο της νέας Ελλάδας":
Και της Αθήνας την Κορώνα,
την ξακουστή παληά Στρατώνα,
οι εντιμότατοι ας την πάρουν
κι αν σκαπουλάρουν καμμιά φορά,
εις την Ελλάδα η αχλάδα
την έχει όπισθεν την ουρά.

Tags: Επιθεώρηση, Δεκαετία του 1930, Κοινωνική κριτική, Ηχογραφήσεις στην Αθήνα

Τύπος:

Δίσκος 78 Στροφών

Δημιουργός (Συνθέτης):

Μαρτίνο Άγγελος

Στιχουργός:

Γιαννουκάκης Δημήτρης

Τραγουδιστές:

Κυριακός Πέτρος [και άγνωστος άντρας]

Ορχήστρα-Εκτελεστές:

Ορχήστρα

Χρονολογία ηχογράφησης:

1932

Τόπος ηχογράφησης:

Αθήνα

Γλώσσα/ες:

Ελληνικά

Εκδότης:

Pathé

Αριθμός καταλόγου:

80232

Αριθμός μήτρας:

70425

Διάρκεια:

3:18

Θέση τεκμηρίου:

Δισκοθήκη Αρχείου Κουνάδη

Φυσική περιγραφή:

Δίσκος 10'' (25 εκατοστών)

Προέλευση:

Αρχείο Κουνάδη

Αναγνωριστικό:

Pathe_80232_Ktimatologion

Άδεια χρήσης:

Παραπομπή:

Αρχείο Κουνάδη, "Κτηματολόγιον", 2019, https://vmrebetiko.aegean.gr/item?id=4533

Στίχοι:

— Ρε Δημοσθένη, τι κάνεις εκεί;
— Τι κάνω ρε, μετράω οικόπεδα!
— Τι; Οικοπεδοφάγος έγινες;
— Όχι, ρε κορόιδο, με προσλάβανε στη τοπογραφική υπηρεσία της Ελλάδος για το νέο κτηματολόγιον!
— Και καλά, ξέρεις τριγωνομετρία;
— Τριγωνομετρία; Άλλο τίποτα! Τριγωνομετρία, τετραγωνομετρία, πενταμετρία, -τρία, -τρία!
— Δε μου λες, αμβλείες, οξείες ξέρεις;
— Αμβλείες, οξείες, δασείες, από πάνω από το γράμμα, ρε, που βάζουνε κλαράκι, το άλλο, τ’ αποσωπητικά! Το άλλο με την ουρά! Θαυματουργά!
— Τότε αυτά τα γρασίδια που είναι στο μνημείο του Φιλοπάππου τίνος είναι;
— Να σου πω αμέσως, αδερφέ μου!

Το κάθε ελληνικό γρασίδι
ανήκει στον Ιασονίδη
όλα με γεια του, με χαρά του
να ζήσει λίγο μ’ ευμάρεια
τα έχει από το μπαμπά του
σαν ήταν στη Καισάρεια

Τι μπερδεψά, ωχ, και στα χτήματα
και τώρα βλαστήμα τα

Και το Θησείο, αδερφάκια
με το ναό και τα πευκάκια
του Τσεριμώκου είναι τα σέα
για να το κάνει βουστάσιο
το 'χε νοικιάσει απ’ το Θησέα
πριν το ενοικιοστάσιο

Βζ! Βζ! Ρε βζ!

Ως και του Στρέφη το νταμάρι, μωρέ μυστήρια πράματα
που είν’ της Αθήνας το καμάρι, ε, λοιπόν
είναι του Εμμανουηλίδη
και το 'χει ήδη η κλίκα του
την εποχή το πήρε εκείνη
από τη Φρύνη για προίκα του

Τι μπερδεψά, ωχ, και στα χτήματα
και τώρα βλαστήμα τα

Και τα μνημεία μας τα αρχαία
με την Ακρόπολη παρέα
τα έχει ντιπ καταδικά του
ρε, ο Αρτζόγλου ο μερακλής
τα 'χε γραμμένα στο όνομά του
ο μακαρίτης ο Περικλής

Βζ! Ρε βζ! Βζ!