Ελενάκι

Η Gramophone Company ιδρύθηκε το 1897 στο Λονδίνο από τον William Barry Owen, ως ευρωπαϊκός βραχίονας της επιχείρησης του Emile Berliner, επινοητή του δίσκου και του γραμμοφώνου. Γρήγορα εξελίχθηκε σε βασικό παίκτη της αναδυόμενης βιομηχανίας, επενδύοντας σε διεθνή παραρτήματα και τεχνολογία. Το πρώτο της έμβλημα ήταν ο “Recording Angel”, ενώ από τις αρχές του 20ού αιώνα υιοθετήθηκε και το “His Master’s Voice”, που καθιερώθηκε περί το 1909 ως το εμβληματικό σήμα. Το 1903 απέκτησε την Zonophone (ιδρ. 1899, ΗΠΑ), η οποία ενσωματώθηκε στον όμιλο. Το 1917 ιδρύθηκε η Columbia Graphophone Company Ltd. στο Ηνωμένο Βασίλειο ως θυγατρική της αμερικανικής Columbia Phonograph Company. Το 1922, η Columbia UK αυτονομήθηκε πλήρως και το 1926 εξαγόρασε τον πολυεθνικό όμιλο Carl Lindström A.G., με τις ετικέτες Parlophone, Odeon και Beka. Το 1931, η Columbia (UK) συγχωνεύτηκε με την Gramophone και δημιουργήθηκε η EMI.

Η Gramophone ασχολήθηκε νωρίς με τα ελληνόφωνα ρεπερτόρια. Από το 1903 ελληνόφωνες ηχογραφήσεις έγιναν στην Κωνσταντινούπολη, ακολουθούμενες από εγγραφές σε Αθήνα (1907), Θεσσαλονίκη (1909–1911), Σμύρνη (1911), αλλά και σε στούντιο σε Βιέννη και Λονδίνο. Οι ηχογραφήσεις πραγματοποιούνταν είτε με κινητά συνεργεία είτε σε εγκαταστάσεις άλλων χωρών, ενώ οι δίσκοι τυπώνονταν κυρίως στο Λονδίνο· παράλληλα, λειτουργούσε και εργοστάσιο στο Ανόβερο, ήδη πριν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι κυκλοφορίες διανέμονταν διεθνώς, είτε μέσω θυγατρικών είτε μέσω συνεργατών.

Στον ελληνικό χώρο, η διανομή βασίστηκε σε αντιπροσωπείες. Από το 1909, το γραφείο Abravanel, Capouano & Benveniste στη Θεσσαλονίκη συντόνιζε τη διαχείριση του ρεπερτορίου στη Μακεδονία και την Ήπειρο. Στη δεκαετία του 1920, ο Karl Friedrich Vogel (γενικός πράκτορας της Gramophone για την Ανατολική Μεσόγειο) είχε κεντρικό ρόλο από την Αλεξάνδρεια. Μετά τον θάνατό του το 1929, η εταιρεία ανέθεσε την αποκλειστική αντιπροσώπευση της Αθήνας στον Δημήτριο Κισσόπουλο. Το 1935 ανέλαβαν οι Αδελφοί Λαμπρόπουλοι, διαχειριζόμενοι το εργοστάσιο της Columbia στη Ριζούπολη – έργο που είχε ολοκληρωθεί ήδη από το 1930 και απέκτησε στούντιο ηχογράφησης το 1935. Η συνεργασία τους με την EMI κράτησε μέχρι τα τέλη του 1970, οπότε η δραστηριότητα μεταφέρθηκε στην EMIAL, θυγατρική που είχε ιδρυθεί το 1961. Το 1991, η EMIAL συγχωνεύτηκε με τη Minos του Μίνωα Μάτσα, δημιουργώντας την Minos-EMI.

Η ιστορική διαδρομή της Gramophone στον ελληνόφωνο χώρο φωτίζει πώς οι τοπικές ηχογραφήσεις εντάχθηκαν σε υπερεθνικά δίκτυα παραγωγής και διανομής, τα οποία όχι απλώς υπερέβαιναν το τοπικό αλλά το επανανοηματοδοτούσαν. Σε αυτό το πλαίσιο, η Gramophone δεν υπήρξε μόνο δίαυλος διάδοσης, αλλά και καταλύτης στη διαμόρφωση του «ελληνικού ήχου» του 20ού αιώνα.

Η συγκεκριμένη ηχογράφηση περιέχει ένα από τα πλέον διαδεδομένα τραγούδια της Μικράς Ασίας και των νησιών του Αιγαίου.

Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων που προέκυψε από την έρευνα του Alan Kelly, στην ηχογράφηση συμμετείχε και ο Ovanes Effendi.

Την ευθύνη της ηχογράφησης είχε ο ηχολήπτης Arthur Clarke (για περισσότερα βλ. http://www.recordingpioneers.com).

Άλλες εκτελέσεις:
- Πέτρος Ζουναράκης, Orfeos 604 - 10354, Κωνσταντινούπολη, 1911
- Ελληνική Εστουδιαντίνα, Gramophone 2318y - 3-14705, Σμύρνη, 15 Δεκεμβρίου 1911 (παρούσα ηχογράφηση)
- Γ. Τσανάκας, Favorite 7043t - 1-59075, Σμύρνη, 7 Ιουνίου 1912
- Κα Κούλα, Columbia USA 44848 - E-3324, Νέα Υόρκη, 1916 ή 1917
- Κα Κούλα, Panhellenion 8026, Νέα Υόρκη, 1919-1922.
- Μαρίκα Παπαγκίκα, Columbia USA 56034-F, Νέα Υόρκη, Ιούνιος 1926
- Γιώργος Βιδάλης, Odeon Go-279 - GA 1153, Αθήνα, 1926
- Βιργινία Μαγκίδου, Virgin 7-B, Νέα Υόρκη, 1950 (;)

Έρευνα και κείμενο: Λεονάρδος Κουνάδης και Νίκος Ορδουλίδης

Δημιουργός (Συνθέτης):
Στιχουργός:
Άγνωστος
Τραγουδιστές:
Ελληνική Εστουδιαντίνα
Ορχήστρα-Εκτελεστές:
Ελληνική Εστουδιαντίνα
Χρονολογία ηχογράφησης:
15/12/1911
Τόπος ηχογράφησης:
Σμύρνη
Γλώσσα/ες:
Ελληνικά-Τουρκικά
Εκδότης:
Concert Record Gramophone
Αριθμός καταλόγου:
3-14705
Αριθμός μήτρας:
2318y
Διάρκεια:
3:04
Θέση τεκμηρίου:
Δισκοθήκη Αρχείου Κουνάδη
Φυσική περιγραφή:
Δίσκος 10'' (25 εκατοστών)
Προέλευση:
Αρχείο Κουνάδη
Αναγνωριστικό:
GramoCR_3_14705_Elenaki
Άδεια χρήσης:
cc
Παραπομπή:
Αρχείο Κουνάδη, "Ελενάκι", 2019, https://vmrebetiko.aegean.gr/item?id=4355

Η Gramophone Company ιδρύθηκε το 1897 στο Λονδίνο από τον William Barry Owen, ως ευρωπαϊκός βραχίονας της επιχείρησης του Emile Berliner, επινοητή του δίσκου και του γραμμοφώνου. Γρήγορα εξελίχθηκε σε βασικό παίκτη της αναδυόμενης βιομηχανίας, επενδύοντας σε διεθνή παραρτήματα και τεχνολογία. Το πρώτο της έμβλημα ήταν ο “Recording Angel”, ενώ από τις αρχές του 20ού αιώνα υιοθετήθηκε και το “His Master’s Voice”, που καθιερώθηκε περί το 1909 ως το εμβληματικό σήμα. Το 1903 απέκτησε την Zonophone (ιδρ. 1899, ΗΠΑ), η οποία ενσωματώθηκε στον όμιλο. Το 1917 ιδρύθηκε η Columbia Graphophone Company Ltd. στο Ηνωμένο Βασίλειο ως θυγατρική της αμερικανικής Columbia Phonograph Company. Το 1922, η Columbia UK αυτονομήθηκε πλήρως και το 1926 εξαγόρασε τον πολυεθνικό όμιλο Carl Lindström A.G., με τις ετικέτες Parlophone, Odeon και Beka. Το 1931, η Columbia (UK) συγχωνεύτηκε με την Gramophone και δημιουργήθηκε η EMI.

Η Gramophone ασχολήθηκε νωρίς με τα ελληνόφωνα ρεπερτόρια. Από το 1903 ελληνόφωνες ηχογραφήσεις έγιναν στην Κωνσταντινούπολη, ακολουθούμενες από εγγραφές σε Αθήνα (1907), Θεσσαλονίκη (1909–1911), Σμύρνη (1911), αλλά και σε στούντιο σε Βιέννη και Λονδίνο. Οι ηχογραφήσεις πραγματοποιούνταν είτε με κινητά συνεργεία είτε σε εγκαταστάσεις άλλων χωρών, ενώ οι δίσκοι τυπώνονταν κυρίως στο Λονδίνο· παράλληλα, λειτουργούσε και εργοστάσιο στο Ανόβερο, ήδη πριν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι κυκλοφορίες διανέμονταν διεθνώς, είτε μέσω θυγατρικών είτε μέσω συνεργατών.

Στον ελληνικό χώρο, η διανομή βασίστηκε σε αντιπροσωπείες. Από το 1909, το γραφείο Abravanel, Capouano & Benveniste στη Θεσσαλονίκη συντόνιζε τη διαχείριση του ρεπερτορίου στη Μακεδονία και την Ήπειρο. Στη δεκαετία του 1920, ο Karl Friedrich Vogel (γενικός πράκτορας της Gramophone για την Ανατολική Μεσόγειο) είχε κεντρικό ρόλο από την Αλεξάνδρεια. Μετά τον θάνατό του το 1929, η εταιρεία ανέθεσε την αποκλειστική αντιπροσώπευση της Αθήνας στον Δημήτριο Κισσόπουλο. Το 1935 ανέλαβαν οι Αδελφοί Λαμπρόπουλοι, διαχειριζόμενοι το εργοστάσιο της Columbia στη Ριζούπολη – έργο που είχε ολοκληρωθεί ήδη από το 1930 και απέκτησε στούντιο ηχογράφησης το 1935. Η συνεργασία τους με την EMI κράτησε μέχρι τα τέλη του 1970, οπότε η δραστηριότητα μεταφέρθηκε στην EMIAL, θυγατρική που είχε ιδρυθεί το 1961. Το 1991, η EMIAL συγχωνεύτηκε με τη Minos του Μίνωα Μάτσα, δημιουργώντας την Minos-EMI.

Η ιστορική διαδρομή της Gramophone στον ελληνόφωνο χώρο φωτίζει πώς οι τοπικές ηχογραφήσεις εντάχθηκαν σε υπερεθνικά δίκτυα παραγωγής και διανομής, τα οποία όχι απλώς υπερέβαιναν το τοπικό αλλά το επανανοηματοδοτούσαν. Σε αυτό το πλαίσιο, η Gramophone δεν υπήρξε μόνο δίαυλος διάδοσης, αλλά και καταλύτης στη διαμόρφωση του «ελληνικού ήχου» του 20ού αιώνα.

Η συγκεκριμένη ηχογράφηση περιέχει ένα από τα πλέον διαδεδομένα τραγούδια της Μικράς Ασίας και των νησιών του Αιγαίου.

Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων που προέκυψε από την έρευνα του Alan Kelly, στην ηχογράφηση συμμετείχε και ο Ovanes Effendi.

Την ευθύνη της ηχογράφησης είχε ο ηχολήπτης Arthur Clarke (για περισσότερα βλ. http://www.recordingpioneers.com).

Άλλες εκτελέσεις:
- Πέτρος Ζουναράκης, Orfeos 604 - 10354, Κωνσταντινούπολη, 1911
- Ελληνική Εστουδιαντίνα, Gramophone 2318y - 3-14705, Σμύρνη, 15 Δεκεμβρίου 1911 (παρούσα ηχογράφηση)
- Γ. Τσανάκας, Favorite 7043t - 1-59075, Σμύρνη, 7 Ιουνίου 1912
- Κα Κούλα, Columbia USA 44848 - E-3324, Νέα Υόρκη, 1916 ή 1917
- Κα Κούλα, Panhellenion 8026, Νέα Υόρκη, 1919-1922.
- Μαρίκα Παπαγκίκα, Columbia USA 56034-F, Νέα Υόρκη, Ιούνιος 1926
- Γιώργος Βιδάλης, Odeon Go-279 - GA 1153, Αθήνα, 1926
- Βιργινία Μαγκίδου, Virgin 7-B, Νέα Υόρκη, 1950 (;)

Έρευνα και κείμενο: Λεονάρδος Κουνάδης και Νίκος Ορδουλίδης

Δημιουργός (Συνθέτης):
Στιχουργός:
Άγνωστος
Τραγουδιστές:
Ελληνική Εστουδιαντίνα
Ορχήστρα-Εκτελεστές:
Ελληνική Εστουδιαντίνα
Χρονολογία ηχογράφησης:
15/12/1911
Τόπος ηχογράφησης:
Σμύρνη
Γλώσσα/ες:
Ελληνικά-Τουρκικά
Εκδότης:
Concert Record Gramophone
Αριθμός καταλόγου:
3-14705
Αριθμός μήτρας:
2318y
Διάρκεια:
3:04
Θέση τεκμηρίου:
Δισκοθήκη Αρχείου Κουνάδη
Φυσική περιγραφή:
Δίσκος 10'' (25 εκατοστών)
Προέλευση:
Αρχείο Κουνάδη
Αναγνωριστικό:
GramoCR_3_14705_Elenaki
Άδεια χρήσης:
cc
Παραπομπή:
Αρχείο Κουνάδη, "Ελενάκι", 2019, https://vmrebetiko.aegean.gr/item?id=4355

Σχετικά τεκμήρια

Δείτε επίσης